monolog (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mɔ̃ˈnɔlɔk], AS: [mõnolok], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dłuższa wypowiedź jednej osoby, szczególnie na scenie lub w utworze dramatycznym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monolog monologi dopełniacz monologu monologów celownik monologowi monologom biernik monolog monologi narzędnik monologiem monologami miejscownik monologu monologach wołacz monologu monologi - przykłady:
- (1.1) Iw starała się nie słuchać matczynych monologów, ale było to właściwie niemożliwe, bo Julia wykorzystywała każdą chwilę, by pouczać, doszkalać i instruować Iw, jak ma postępować, kogo warto poznawać, a do kogo odwracać się plecami[1].
- (1.1) Wiesław nie przerywał monologu żony. W milczeniu jadł zupę, ale chyba nawet nie spostrzegł, że to ulubiona ogórkowa[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wygłaszać / recytować / prowadzić monolog • przerywać monolog • nieprzerwany / długi / krótki / końcowy monolog • pijacki / satyryczny / zabawny monolog • wspaniały / znany / słynny monolog • monolog wewnętrzny
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) dialog[3]
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) solilokwium
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monologia ż, monologista mos, monologistka ż, monologowanie n
- czas. monologować
- przym. monologowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monologue
- baskijski: (1.1) monologo, bakarrizketa
- bułgarski: (1.1) монолог m
- czeski: (1.1) monolog m
- fiński: (1.1) monologi
- francuski: (1.1) monologue m
- hiszpański: (1.1) monólogo m
- interlingua: (1.1) monologo
- jidysz: (1.1) מאָנאָלאָג m
- kataloński: (1.1) monòleg m
- krymskotatarski: (1.1) monolog
- litewski: (1.1) monologas m
- macedoński: (1.1) монолог m
- niemiecki: (1.1) Monolog m
- nowogrecki: (1.1) μονόλογος m
- rosyjski: (1.1) монолог m
- słowacki: (1.1) monológ m
- szwedzki: (1.1) monolog w
- ukraiński: (1.1) монолог m
- węgierski: (1.1) monológ, magánbeszéd, magánjelenet
- włoski: (1.1) monologo m
- źródła:
- ↑ Andrzej Zaniewski, Król Tanga, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Teresa Bojarska, Świtanie, przemijanie, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Hasło „monolog” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 3, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Lwów 1854–1860, s. 155.
monolog (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) monolog
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monolog monology dopełniacz monologu monologů celownik monologu monologům biernik monolog monology wołacz monologu monology miejscownik monologu monolozích narzędnik monologem monology - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. monologický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
monolog (język krymskotatarski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) monolog
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz krymskotatarski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
monolog (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) monolog
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.