instruować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃struˈ^wɔvaʨ̑], AS: [ĩũ̯stru^u̯ovać], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) wydawać instrukcje, pouczać^[1]

odmiana:

(1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		instruować
czas teraźniejszy		instruuję	instruujesz	instruuje	instruujemy	instruujecie	instruują
czas przeszły	m	instruowałem	instruowałeś	instruował	instruowaliśmy	instruowaliście	instruowali
	ż	instruowałam	instruowałaś	instruowała	instruowałyśmy	instruowałyście	instruowały
	n	instruowałom	instruowałoś	instruowało
tryb rozkazujący		niech instruuję	instruuj	niech instruuje	instruujmy	instruujcie	niech instruują
pozostałe formy czas przyszły m będę instruował, będę instruować będziesz instruował, będziesz instruować będzie instruował, będzie instruować będziemy instruowali, będziemy instruować będziecie instruowali, będziecie instruować będą instruowali, będą instruować ż będę instruowała, będę instruować będziesz instruowała, będziesz instruować będzie instruowała, będzie instruować będziemy instruowały, będziemy instruować będziecie instruowały, będziecie instruować będą instruowały, będą instruować n będę instruowało, będę instruować będziesz instruowało, będziesz instruować będzie instruowało, będzie instruować czas zaprzeszły m instruowałem był instruowałeś był instruował był instruowaliśmy byli instruowaliście byli instruowali byli ż instruowałam była instruowałaś była instruowała była instruowałyśmy były instruowałyście były instruowały były n instruowałom było instruowałoś było instruowało było forma bezosobowa czasu przeszłego instruowano tryb przypuszczający m instruowałbym, byłbym instruował instruowałbyś, byłbyś instruował instruowałby, byłby instruował instruowalibyśmy, bylibyśmy instruowali instruowalibyście, bylibyście instruowali instruowaliby, byliby instruowali ż instruowałabym, byłabym instruowała instruowałabyś, byłabyś instruowała instruowałaby, byłaby instruowała instruowałybyśmy, byłybyśmy instruowały instruowałybyście, byłybyście instruowały instruowałyby, byłyby instruowały n instruowałobym, byłobym instruowało instruowałobyś, byłobyś instruowało instruowałoby, byłoby instruowało imiesłów przymiotnikowy czynny m instruujący, nieinstruujący ż instruująca, nieinstruująca instruujące, nieinstruujące n instruujące, nieinstruujące imiesłów przymiotnikowy bierny m instruowany, nieinstruowany instruowani, nieinstruowani ż instruowana, nieinstruowana instruowane, nieinstruowane n instruowane, nieinstruowane imiesłów przysłówkowy współczesny instruując, nie instruując rzeczownik odczasownikowy instruowanie, nieinstruowanie

przykłady:

(1.1) W niedzielę, 20 sierpnia, Halifax instruował Kennarda, by interweniował u Becka w sprawie wyrażenia zgody na pomoc sowiecką^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nauczać, objaśniać, informować, pouczać, kształcić, nauczać, szkolić, uczyć, wykładać^[3]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instrukcja ż, instruktaż m, instruktarz m, instruktor m, instruktorka ż, instruowanie n

przym. instrukcyjny, instruktażowy, instruktorski, instruktywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. instruieren < franc. instruire

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) інструктаваць
• bułgarski: (1.1) инструктирам
• hiszpański: (1.1) instruir
• rosyjski: (1.1) инструктировать
• ukraiński: (1.1) інструктувати

źródła: