dialog (język polski)

dialog (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈdʲjalɔk], AS: [dʹi ̯alok], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rozmowa dwóch osób[1]
(1.2) liter. utwór literacki niesceniczny, napisany w formie rozmowy[2]
(1.3) film. teatr. rozmowa toczona przez bohaterów powieści, filmu, sztuki teatralnej itp.[3]
(1.4) przen. długotrwałe negocjacje, rozmowy między stronami w celu uzgodnienia stanowisk
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Tomek i Marek prowadzili dialog na temat przyszłości przemysłu polskiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prowadzić dialog
(1.2) dialog poetycki / filozoficzny
(1.3) błyskotliwe / dowcipne / ostre / rozwlekłe / nudne dialogi
(1.4) konstruktywny dialog • dialog ekumeniczny • dialog między rządem a opozycjągotowość do dialogu
synonimy:
(1.1) dwugłos
antonimy:
(1.1) monolog
hiperonimy:
(1.1) rozmowa, wypowiedź
(1.4) porozumienie
hiponimy:
(1.2) diatryba
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dialogowość ż, dialogowanie n
czas. dialogować ndk.
przym. dialogowy
przysł. dialogowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. dialogue < łac. dialogus < gr. διάλογος (diálogos)[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dialog” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dialog” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Hasło „dialog” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

dialog (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˈdaɪəlɒg/
amer. IPA: /ˈdaɪəlɑg/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dialog
(1.2) inform. okno dialogowe

przymiotnik

(2.1) dialogowy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dialogue
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dialogue
czas. dialogue
przym. dialogic
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialog (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) dialog
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. dialogový, dialogický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialog (język indonezyjski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dialog
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialog (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dialog
odmiana:
(1.1) en dialog, dialogen, dialoger, dialogene
przykłady:
(1.1) Dialogene i boka er skrevet nynorsk.Dialogi w tej książce napisane w nynorsk.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dialog (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dialog[1]
odmiana:
(1.1) en dialog, dialogen, dialoger, dialogerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 202.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.