dowcipny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) umiejący mówić i pisać żartobliwie i z humorem, lubiący żarty i dowcipy
- (1.2) pełen dowcipu[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dowcipny dowcipna dowcipne dowcipni dowcipne dopełniacz dowcipnego dowcipnej dowcipnego dowcipnych celownik dowcipnemu dowcipnej dowcipnemu dowcipnym biernik dowcipnego dowcipny dowcipną dowcipne dowcipnych dowcipne narzędnik dowcipnym dowcipną dowcipnym dowcipnymi miejscownik dowcipnym dowcipnej dowcipnym dowcipnych wołacz dowcipny dowcipna dowcipne dowcipni dowcipne stopień wyższy dowcipniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dowcipniejszy dowcipniejsza dowcipniejsze dowcipniejsi dowcipniejsze dopełniacz dowcipniejszego dowcipniejszej dowcipniejszego dowcipniejszych celownik dowcipniejszemu dowcipniejszej dowcipniejszemu dowcipniejszym biernik dowcipniejszego dowcipniejszy dowcipniejszą dowcipniejsze dowcipniejszych dowcipniejsze narzędnik dowcipniejszym dowcipniejszą dowcipniejszym dowcipniejszymi miejscownik dowcipniejszym dowcipniejszej dowcipniejszym dowcipniejszych wołacz dowcipniejszy dowcipniejsza dowcipniejsze dowcipniejsi dowcipniejsze stopień najwyższy najdowcipniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najdowcipniejszy najdowcipniejsza najdowcipniejsze najdowcipniejsi najdowcipniejsze dopełniacz najdowcipniejszego najdowcipniejszej najdowcipniejszego najdowcipniejszych celownik najdowcipniejszemu najdowcipniejszej najdowcipniejszemu najdowcipniejszym biernik najdowcipniejszego najdowcipniejszy najdowcipniejszą najdowcipniejsze najdowcipniejszych najdowcipniejsze narzędnik najdowcipniejszym najdowcipniejszą najdowcipniejszym najdowcipniejszymi miejscownik najdowcipniejszym najdowcipniejszej najdowcipniejszym najdowcipniejszych wołacz najdowcipniejszy najdowcipniejsza najdowcipniejsze najdowcipniejsi najdowcipniejsze - przykłady:
- (1.1) Wygadany, inteligentny i dowcipny, wkrótce stał się ulubieńcem mieszkańców[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) błazeński, pocieszny, ucieszny, wesoły, wesołkowaty, zabawny
- (1.2) komiczny, humorystyczny, śmieszny, zabawny, żartobliwy; przest. krotochwilny, sowizdrzalski
- antonimy:
- (1.1) smutny, posępny, ponury
- (1.2) smutny, minorowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dowcip m, dowcipniś m, dowcipność ż, dowcipas mrz
- przysł. dowcipnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) witty, amusing, lively; (1.2) witty, humorous, jocose, jocular
- hiszpański: (1.1) chistoso; (1.2) chistoso
- kaszubski: (1.1) szpòrtowny; (1.2) szpôsowati, szpôsowiti
- niderlandzki: (1.1) geestig, grappig; (1.2) grappig
- niemiecki: (1.1) witzig, humorvoll; (1.2) lustig, witzig
- rosyjski: (1.1) остроумный; (1.2) остроумный
- szwedzki: (1.1) vitsig, kvick, fyndig; (1.2) vitsig, fyndig, skojig
- ukraiński: (1.1) дотепний; (1.2) дотепний
- włoski: (1.1) arguto, faceto, lepido
- źródła:
- ↑ Hasło „dowcipny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.