lustig (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈlʊstɪç] ​ wymowa austriacka
​ ​ ​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wesoły, zabawny
(1.2) pocieszny, śmieszny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Lust ż, Lustigkeit ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

lustig (język szwedzki)

wymowa:
​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dziwny[1]
(1.2) zabawny, pocieszny, śmieszny, wesoły[1]
odmiana:
(1.1-2) lustig, lustigt, lustiga
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) rolig, komisk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 288.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.