nynorsk (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. jeden z dwóch oficjalnych języków używanych w Norwegii; dosł. „nowonorweski”; zob. też nynorsk w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
(1.1) W norweskiej telewizji mówią przeważnie w nynorsk, choć nie zawsze.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

nynorsk (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. nynorsk

przymiotnik

(2.1) (w) nynorsk (dotyczący języka nynorsk)
odmiana:
(1.1) en nynorsk, nynorsken
(2.1) nynorsk, nynorsk, nynorske
przykłady:
(1.1) Skriver du bokmål eller nynorsk?Piszesz w bokmål czy w nynorsk?
(2.1) Jeg leser gjerne nynorsk litteratur.Chętnie czytam literaturę w nynorsk.
składnia:
kolokacje:
(2.1) en nynorsk avisgazeta w nynorsk • en nynorsk forfatterpisarz piszący w nynorsk
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) norw. ny + norsk
uwagi:
(1.1) zobacz też: bokmål
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.