ny (język polski)
Ν ν
- wymowa:
- ‹ni›, IPA: [ɲi], AS: [ńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ni, nazwa trzynastej litery alfabetu greckiego, ν; zob. też ny (litera) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ni
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ni
- źródła:
ny (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nowy
- (1.2) spoż. młody
- odmiana:
- (1) ny, nyt, nye/ny; st. wyższy nyere; st. najwyższy nyest
- przykłady:
- (1.1) Den Europæiske Union bliver stærkere, ikke svagere, hver gang den optager nye medlemslande. → dosł. Unia Europejska staje się silniejsza, nie słabsza, za każdym razem, gdy przyjmuje nowe państwa członkowskie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) nye kartofler → młode ziemniaki
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) gammel
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- på ny → od nowa
- etymologia:
- st.nord. nýr
- uwagi:
- źródła:
ny (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
ny (język szwedzki)
- wymowa:
- [ny:]
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) księżyc od nowiu do pełni[1]
- odmiana:
- (1.1) ny, nytt, nya; st. wyższy nyare; st. najwyższy nyaste
- (2.1) ett ny, ny(e)t
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Nya Testamentet • nypotatis • nysnö • nyår • nyanställd
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) gammal
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) börja på ny kula
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ny (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
partykuła
- (1.1) nie[1][2][3]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) no
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 297.
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 301.
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.