kartoffel (język duński)
kartofler (1.1)
- wymowa:
- Dania: [kαˈtɔfəl]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) spoż. ziemniak, kartofel
- odmiana:
- (1.1) en kartoffel, kartoffelen/kartoflen, kartofler, kartoflerne
- przykłady:
- (1.1) Ingen spiser pizza med kartofler. → Nikt nie jada pizzy z ziemniakami.
- (1.1) Imidlertid viser resultater fra den nationale undersøgelse af danskernes kost og fysiske aktivitet, at kartoflen er en væsentlig del af den danske madkultur.[1] → Wyniki krajowego badania diety i aktywności fizycznej Duńczyków wykazują jednak, że ziemniak jest istotną częścią duńskiej kultury kulinarnej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) at pille kartofler → obierać ziemniaki • nye kartofler → młode ziemniaki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- en heldig kartoffel
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Inge Tetens et al.: Evidensgrundlaget for danske råd om kost og fysisk aktivitet (da). Fødevareinstitut, Danmarks Tekniske Universitet, 2013-09. [dostęp 2021-11-05].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.