solilokwium (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsɔlʲiˈlɔkfʲjũm], AS: [solʹilokfʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) teatr. monolog sceniczny, stosowany w dramacie; zob. też solilokwium w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik solilokwium solilokwia dopełniacz solilokwium solilokwiów celownik solilokwium solilokwiom biernik solilokwium solilokwia narzędnik solilokwium solilokwiami miejscownik solilokwium solilokwiach wołacz solilokwium solilokwia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. solilokwialny
- przysł. solilokwialnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. sōliloquium[1] < łac. sōlus + loquor + -ium
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) soliloquy
- baskijski: (1.1) bakarrizketa
- hiszpański: (1.1) soliloquio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.