kongregacja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. oficjalne spotkanie osób duchownych
(1.2) rel. grupa klasztorów tego samego zakonu lub zgromadzenia zakonnego
(1.3) rel. wspólnota zakonna, zakon
(1.4) rel. ciało doradcze przełożonego zakonu
(1.5) rel. adm. jednostka administracji Stolicy Apostolskiej odpowiadająca świeckiemu ministerstwu
(1.6) hand. konfraternia kupców
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Dziekani rozdadzą programy duszpasterskie podczas kongregacji wielkanocnej.
(1.5) Polski kardynał stał na czele Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej.
składnia:
(1.1) kongregacja + D.
(1.5) kongregacja + D.
kolokacje:
(1.1) kongregacja wielkanocna
(1.2) kongregacja benedyktynów / benedyktyńska / cysterska / kluniacka / solesmeńska
(1.3) kongregacja na prawie papieskim / zakonna
(1.5) Kongregacja Nauki Wiary • Kongregacja ds. Biskupów • Kongregacja Spraw Kanonizacyjnychdokument / siedziba / zarząd kongregacji
(1.6) kongregacja handlowa / kupiecka
synonimy:
(1.1) konwent
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kongregacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. congregatiozgromadzenie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kongregacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kongregacja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.