konwent (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔ̃nvɛ̃nt], AS: [kõnvẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spotkanie członków jakiejś instytucji bądź organizacji, na którym podejmuje się decyzje w istotnych kwestiach
- (1.2) klasztor, zakon
- (1.3) grupa katolików, którzy mają prawo głosowania na spotkaniach, na których podejmuje się decyzje dotyczące całego zakonu
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konwent konwenty dopełniacz konwentu konwentów celownik konwentowi konwentom biernik konwent konwenty narzędnik konwentem konwentami miejscownik konwencie konwentach wołacz konwencie konwenty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) konwent dominikanów
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. konwentowy, konwentualny
- rzecz. konwencik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. conventus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) convent
- duński: (1.1) konvent n
- łaciński: (1.1) conventus
- niemiecki: (1.1) Konvent m
- szwedzki: (1.1) konvent n; (1.2) konvent n; (1.3) konvent n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.