konge (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ˈkɔŋə]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) król
- odmiana:
- (1.1) en konge, kongen, konger, kongerne
- przykłady:
- (1.1) Den, som kan trække sværdet ud af stenen, bliver konge af England. → Ten, kto potrafi wyciągnąć miecz z tego kamienia, zostanie królem Anglii.
- (1.1) Hvis en dansk konge giftede sin søn med den svenske konges datter, så var det i en situation, hvor man havde brug for fred og alliancer.[1] → Jeśli duński król wydawał syna za córkę króla szwedzkiego, to było to w sytuacji, gdy istniała potrzeba pokoju i zawiązywania sojuszy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kongerige → królestwo
- synonimy:
- (1.1) hersker, monark, regent
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kongelig
- przysł. kongeligt
- związki frazeologiczne:
- dyrenes konge → król zwierząt • fuglekonge → mysikrólik
- etymologia:
- st.nord. konungr
- uwagi:
- por. dronning → królowa
- źródła:
- ↑ Mona Samir Sørensen: Et folkeligt ægteskab (da). POLIKITKEN, 2003-09-24. [dostęp 2024-02-07].
konge (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) król
- (1.2) przen. król
- odmiana:
- (1) en konge, kongen, konger, kongene
- przykłady:
- (1.1) Det var en gang en konge som hadde en veldig stygg datter. → Był sobie kiedyś król, który miał bardzo brzydką córkę.
- (1.1) Mieszko II ble kronet til konge av Polen i 1025. → Mieszko II został koronowany na króla Polski w roku 1025.
- (1.2) Eika er trærnes konge. → Dąb jest królem drzew.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) dronning
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.