sojusz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) porozumienie o wzajemnym wsparciu w sytuacji konfliktu (zwłaszcza zbrojnego); zob. też sojusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sojusz	sojusze
dopełniacz	sojuszu	sojuszy / sojuszów
celownik	sojuszowi	sojuszom
biernik	sojusz	sojusze
narzędnik	sojuszem	sojuszami
miejscownik	sojuszu	sojuszach
wołacz	sojuszu	sojusze

przykłady:

(1.1) Jeśli duński król wydawał syna za córkę króla szwedzkiego, to było to w sytuacji, gdy istniała potrzeba pokoju i zawiązywania sojuszy.

(1.1) Po inwazji Rosji na Ukrainę Finlandia wystąpiła o członkostwo w zachodnim sojuszu obronnym NATO. To samo Szwecja.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sojusz militarny / wojskowy / polityczny • sojusz antypolski / antyrosyjski / antychiński / antyamerykański /… • zawrzeć / zerwać sojusz

synonimy:

(1.1) alians, przymierze

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sojusznik m, sojuszniczka ż

przym. sojuszniczy

związki frazeologiczne:

sojusz ołtarza i tronu

etymologia:

(1.1) ros. союз^[1][2]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: alians

źródła: