karny (język polski)
karny (3.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkarnɨ], AS: [karny],
- podział przy przenoszeniu wyrazu: kar•ny
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary, będący karą[1]
- (1.2) praw. dotyczący karnistyki, związany z prawem karnym (1.1)
przymiotnik jakościowy
- (2.1) wdrożony do posłuszeństwa[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (3.1) sport. w niektórych grach: specyficzne ukaranie strony, która popełniła przewinienie, przez znaczne ułatwienie stronie poszkodowanej zdobycia bramki, punktu itp.; zob. też rzut karny w Wikipedii
- (3.2) żart. kieliszek wódki (zwykle większy), dawany do wypicia osobie spóźnionej na przyjęciu, podczas libacji itp.[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karny karna karne karni karne dopełniacz karnego karnej karnego karnych celownik karnemu karnej karnemu karnym biernik karnego karny karną karne karnych karne narzędnik karnym karną karnym karnymi miejscownik karnym karnej karnym karnych wołacz karny karna karne karni karne nie stopniuje się - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karny karna karne karni karne dopełniacz karnego karnej karnego karnych celownik karnemu karnej karnemu karnym biernik karnego karny karną karne karnych karne narzędnik karnym karną karnym karnymi miejscownik karnym karnej karnym karnych wołacz karny karna karne karni karne stopień wyższy karniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karniejszy karniejsza karniejsze karniejsi karniejsze dopełniacz karniejszego karniejszej karniejszego karniejszych celownik karniejszemu karniejszej karniejszemu karniejszym biernik karniejszego karniejszy karniejszą karniejsze karniejszych karniejsze narzędnik karniejszym karniejszą karniejszym karniejszymi miejscownik karniejszym karniejszej karniejszym karniejszych wołacz karniejszy karniejsza karniejsze karniejsi karniejsze stopień najwyższy najkarniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najkarniejszy najkarniejsza najkarniejsze najkarniejsi najkarniejsze dopełniacz najkarniejszego najkarniejszej najkarniejszego najkarniejszych celownik najkarniejszemu najkarniejszej najkarniejszemu najkarniejszym biernik najkarniejszego najkarniejszy najkarniejszą najkarniejsze najkarniejszych najkarniejsze narzędnik najkarniejszym najkarniejszą najkarniejszym najkarniejszymi miejscownik najkarniejszym najkarniejszej najkarniejszym najkarniejszych wołacz najkarniejszy najkarniejsza najkarniejsze najkarniejsi najkarniejsze - (3.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karny karne dopełniacz karnego karnych celownik karnemu karnym biernik karnego karne narzędnik karnym karnymi miejscownik karnym karnych wołacz karny karne - przykłady:
- (1.2) Mecenas Kowalski to znakomity specjalista od prawa karnego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odsetki karne • pole karne • karnoprawny • prawnokarny
- (1.2) wydział karny • kodeks karny • prawo karne • postępowanie karne • procedura karna
- synonimy:
- (1.1) dyscyplinarny, karzący, organizacyjny, penitencjarny, porządkowy, regulacyjny
- (1.2) karnoprawny, prawnokarny
- (2.1) grzeczniutki, grzeczny, korny, oswojony, pokorny, posłuszny, potulny, powolny, skruszały, skruszony, spokorniały, spotulniały, subordynowany, ugrzeczniony, uległy, ułożony, uniżony, wytresowany, zdyscyplinowany
- (3.1) karniak, rzut karny
- (3.2) karniak
- antonimy:
- (1.1) niedyscyplinarny, niekarny, niekarzący, nieorganizacyjny, niepenitencjarny, nieporządkowy, nieregulacyjny
- (2.1) agresywny, buńczuczny, czupurny, kłótliwy, napastliwy, napastniczy, niegrzeczny, niekarny, niekorny, nieoswojony, niepokorny, nieposłuszny, niepotulny, nieskruszały, nieskruszony, niespokorniały, niespotulniały, niesubordynowany, nieugrzeczniony, nieuległy, nieułożony, nieuniżony, niewytresowany, niezdyscyplinowany, prowokacyjny, zaczepny
- hiperonimy:
- (1.2) prawny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kara ż, karność ż, karalność ż, karnistyka ż, karnista m, karnistka ż, karniak mzw, karanie n, pokaranie n, skaranie n, ukaranie n
- czas. karać ndk., pokarać dk., skarać dk., ukarać dk.
- przym. karalny, karzący
- przysł. karnie
- związki frazeologiczne:
- kolonia karna
- etymologia:
- (3.1) skr. pol. rzut karny[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzut karny
- angielski: (1.1) penal, punitive; (2.1) disciplined; (3.1) penalty kick, penalty
- białoruski: (1.2) крымінальны
- ukraiński: (1.1) ка́рний; (3.2) штрафни́й
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „karny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Sylwia Sojda, Procesy uniwerbizacyjne we współczesnych polskich i słowackich tekstach publicystycznych, w: Języki zachodniosłowiańskie w XXI wieku, t. 3, Współczesne języki słowiańskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009, s. 217.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.