karnoprawny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) praw. odnoszący się do prawa karnego, dotyczący prawa karnego, związany z prawem karnym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik karnoprawny karnoprawna karnoprawne karnoprawni karnoprawne dopełniacz karnoprawnego karnoprawnej karnoprawnego karnoprawnych celownik karnoprawnemu karnoprawnej karnoprawnemu karnoprawnym biernik karnoprawnego karnoprawny karnoprawną karnoprawne karnoprawnych karnoprawne narzędnik karnoprawnym karnoprawną karnoprawnym karnoprawnymi miejscownik karnoprawnym karnoprawnej karnoprawnym karnoprawnych wołacz karnoprawny karnoprawna karnoprawne karnoprawni karnoprawne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) prawnokarny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. karny + prawny
- uwagi:
- (1.1) W środowisku prawników przymiotnik „karnoprawny” jest rzadziej używany niż wariant „prawnokarny”[1].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prawnokarny
- źródła:
- ↑
Porada „przymiotniki złożone” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.