prawnokarny (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) praw. odnoszący się do prawa karnego, dotyczący prawa karnego, związany z prawem karnym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik prawnokarny prawnokarna prawnokarne prawnokarni prawnokarne dopełniacz prawnokarnego prawnokarnej prawnokarnego prawnokarnych celownik prawnokarnemu prawnokarnej prawnokarnemu prawnokarnym biernik prawnokarnego prawnokarny prawnokarną prawnokarne prawnokarnych prawnokarne narzędnik prawnokarnym prawnokarną prawnokarnym prawnokarnymi miejscownik prawnokarnym prawnokarnej prawnokarnym prawnokarnych wołacz prawnokarny prawnokarna prawnokarne prawnokarni prawnokarne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) W ciągu najbliższych miesięcy IPN dokona oceny skutków prawnokarnych stanu wojennego – aktów prawnych z nim związanych[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ochrona prawnokarna • sankcje prawnokarne
- synonimy:
- (1.1) karnoprawny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) W środowisku prawników przymiotnik „prawnokarny” jest częściej używany niż wariant „karnoprawny”[2].
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) trestnoprávny
- źródła:
- ↑ Rzeczpospolita, nr 01.13, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Porada „przymiotniki złożone” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.