stan wojenny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈstãn vɔˈjɛ̃nːɨ], AS: [stãn voi ̯ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa; zob. też stan wojenny w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stan wojenny stany wojenne dopełniacz stanu wojennego stanów wojennych celownik stanowi wojennemu stanom wojennym biernik stan wojenny stany wojenne narzędnik stanem wojennym stanami wojennymi miejscownik stanie wojennym stanach wojennymi wołacz stanie wojenny stany wojenne - przykłady:
- (1.1) Z treści odezwy odczytywanej przez generała dowiedzieliśmy się, że WRON „w trosce” o naród „podarowała” społeczeństwu stan wojenny[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) stan nadzwyczajny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) martial law
- bułgarski: (1.1) военно положение n
- francuski: (1.1) loi martiale ż, état de siège m
- hiszpański: (1.1) ley marcial ż, estado de sitio m
- kaszubski: (1.1) wòjnowi stón m
- nowogrecki: (1.1) στρατιωτικός νόμος m
- rosyjski: (1.1) военное положение n
- słowacki: (1.1) štatárium n
- węgierski: (1.1) hadiállapot
- włoski: (1.1) stato d'assedio m, stato di guerra m
- źródła:
- ↑ Grzegorz Kalinowski, Wiktor Bołba, Lucjan Brychczy, Kici. Lucjan Brychczy – legenda Legii Warszawa, Wydawnictwo Buchmann 2014, ISBN 9788378819769.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.