ograniczenie (język polski)

ograniczenie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɔɡrãɲiˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [ogrãńičẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) norma, przepis, zarządzenie krępujące czyjąś swobodę działania^[1]

(1.2) brak szerszych horyzontów myślowych^[1], brak inteligencji

(1.3) ograniczony charakter czegoś^[1]

(1.4) mat. liczba od której wszystkie liczby z danego zbioru są niemniejsze (ograniczenie dolne) lub niewiększe (ograniczenie górne)

odmiana:

(1.1, 1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ograniczenie	ograniczenia
dopełniacz	ograniczenia	ograniczeń
celownik	ograniczeniu	ograniczeniom
biernik	ograniczenie	ograniczenia
narzędnik	ograniczeniem	ograniczeniami
miejscownik	ograniczeniu	ograniczeniach
wołacz	ograniczenie	ograniczenia

(1.2) blm^[1],

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ograniczenie
dopełniacz	ograniczenia
celownik	ograniczeniu
biernik	ograniczenie
narzędnik	ograniczeniem
miejscownik	ograniczeniu
wołacz	ograniczenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ograniczenie prędkości • ograniczenie wolności • bez ograniczeń

synonimy:

(1.1) limit

(1.2) tępota, głupota

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.4) kres, ekstremum, minimum, maksimum

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ograniczanie n, granica ż

czas. graniczyć, ograniczać ndk., ograniczyć dk.

przym. ograniczony, graniczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od ograniczyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) restriction, limitation; (1.2) obtuseness, mental deficiency
• białoruski: (1.1) абмежаванне n; (1.2) абмежаванасць ż; (1.3) абмежаванне n
• duński: (1.1) begrænsning w; (1.3) begrænsning w
• islandzki: (1.1) takmörkun ż
• kataloński: (1.1) limitació ż
• niemiecki: (1.1) Beschränkung ż, Einschränkung ż
• rosyjski: (1.1) ограничение n; (1.2) ограниченность ż
• ukraiński: (1.1) обмеження n

źródła: