tępota (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brak inteligencji, cecha tego, kto jest tępy
- (1.2) cecha czegoś, co jest tępe, nieostre
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) bystrość, inteligencja
- (1.2) ostrość
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tępy
- rzecz. tępak mos, tępawość ż
- czas. tępić
- przysł. tępo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. tępy + -ota[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 256.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.