maksimum (język polski)

wymowa:

‹maks-imum›, IPA: [ˈmaksʲĩmũm], AS: [maksʹĩmũm], zjawiska fonetyczne: nazal.• nie dwuz.• akc. na 3 syl.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) największy stopień, największa ilość / wartość / wielkość

(1.2) mat. największa wartość przyjmowana przez daną funkcję

przysłówek

(2.1) w połączeniu z określeniem liczby: co najwyżej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	maksimum	maksima
dopełniacz	maksimum	maksimów
celownik	maksimum	maksimom
biernik	maksimum	maksima
narzędnik	maksimum	maksimami
miejscownik	maksimum	maksimach
wołacz	maksimum	maksima

przykłady:

(1.2) Funkcja cosinus osiąga maksimum dla argumentów będących wielokrotnością 2π.

(2.1) Tam się zmieści maksimum piętnaście osób.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szczyt

(2.1) maksymalnie

antonimy:

(1.1) minimum

(1.2) minimum

(2.1) minimum, minimalnie

hiperonimy:

(1.2) ekstremum

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maksymalność ż, maksymalistyczność ż

przym. maksymalny

przysł. maksymalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. maximum → największe, coś największego

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) maximum; (2.1) at most
• białoruski: (1.1) максімум m
• bułgarski: (1.1) максимум m
• chorwacki: (1.1) maksimum m
• górnołużycki: (1.1) maksimum n
• litewski: (1.1) maksimumas m
• niemiecki: (1.1) Maximum n; (2.1) maximal
• rosyjski: (1.1) максимум m
• ukraiński: (1.1) максимум m
• węgierski: (1.1) maximum; (2.1) maximum
• wilamowski: (1.1) maoksimum n

źródła:

maksimum (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /mǎksimum/

podział przy przenoszeniu wyrazu: mak•si•mum

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) maksimum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

maksimum (język górnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) maksimum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) minimum

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. maksimalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

maksimum (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) maksimum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (bokmål), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

maksimum (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) maksimum

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

maksimum (język turecki)

wymowa:

IPA: ['maksimum]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) maksymalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. maximum^[1]

uwagi:

źródła: