penitencjarny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɛ̃ɲitɛ̃nˈʦ̑ʲjarnɨ], AS: [pẽńitẽncʹi ̯arny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący kar, więźniów, więziennictwa[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik penitencjarny penitencjarna penitencjarne penitencjarni penitencjarne dopełniacz penitencjarnego penitencjarnej penitencjarnego penitencjarnych celownik penitencjarnemu penitencjarnej penitencjarnemu penitencjarnym biernik penitencjarnego penitencjarny penitencjarną penitencjarne penitencjarnych penitencjarne narzędnik penitencjarnym penitencjarną penitencjarnym penitencjarnymi miejscownik penitencjarnym penitencjarnej penitencjarnym penitencjarnych wołacz penitencjarny penitencjarna penitencjarne penitencjarni penitencjarne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Po raz pierwszy twórczość osadzonych została wyeksponowana na wolności, poza murem zakładu penitencjarnego[2]
- (1.1) W całej Europie powstaje nowy typ zakładów penitencjarnych – domy poprawy dla nierządnic[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sędzia / system penitencjarny • służba penitencjarna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. penitencjaryzm m, penitencjarysta m, penitent mos/mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) penitentiary
- źródła:
- ↑ Hasło „penitencjarny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ (JED), Express Ilustrowany, 21/11/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Marek Karpiński, Najstarszy zawód świata Historia prostytucji, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.