więziennictwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvʲjɛ̃w̃ʑɛ̇̃ɲˈːiʦ̑tfɔ], AS: [vʹi ̯ẽũ̯źė̃•ńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• gemin.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) urz. system odbywania kary pozbawienia wolności, także ogół zakładów karnych; zob. też więziennictwo w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik więziennictwo dopełniacz więziennictwa celownik więziennictwu biernik więziennictwo narzędnik więziennictwem miejscownik więziennictwie wołacz więziennictwo - przykłady:
- (1.1) Resort sprawiedliwości zapowiada największą reformę więziennictwa od trzydziestu lat.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) wymiar sprawiedliwości
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. więzienie n, uwięzienie n, więzień ż, więźniarka ż
- przym. więzienny, więzienniczy
- czas. więzić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) penology
- duński: (1.1) fængselsvæsen n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.