poprawa (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈprava], AS: [poprava]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zmiana stanu czegoś na lepszy; ulepszenie, poprawienie
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) podwyżka wynagrodzenia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z całą pewnością można znaleźć osoby, które odczuwają poprawę po akupunkturze lub homeopatii, ale co z tymi wszystkimi, którzy próbowali podobnych zabiegów bez skutku?
(1.2) Od piyrszego dostanym poprawe[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) korekta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawianie n, poprawienie n
zdrobn. poprawka ż
czas. poprawiać ndk., poprawić dk.
przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy
przysł. poprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podwyżka
źródła:
  1. 1 2 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.