poprawianie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔpraˈvʲjä̃ɲɛ], AS: [popravʹi ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od poprawiać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik poprawianie dopełniacz poprawiania celownik poprawianiu biernik poprawianie narzędnik poprawianiem miejscownik poprawianiu wołacz poprawianie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poprawa ż, poprawka ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawienie n
- czas. poprawiać ndk., poprawić dk.
- przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy
- przysł. poprawnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.