zdobycie (język polski)

wymowa:
IPA: [zdɔˈbɨʨ̑ɛ], AS: [zdobyće], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zdobyć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zdobycie pierwszego miejsca w tym wyścigu jest największym sukcesem w moim życiu.
(1.1) Piłkarz tak cieszył się po zdobyciu gola, że zdjął koszulkę i wyskoczył za bandy dookoła boiska, za co sędzia ukarał go żółtą kartką.
(1.1) Po wielkiej suszy w regionie problemem stało się zdobycie jedzenia i wody pitnej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zdobycie punktu/gola, • pierwszego/drugiego/… miejsca
synonimy:
(1.1) przejęcie, uzyskanie
antonimy:
(1.1) niezdobycie, utrata, strata
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zdobyć, zdobywać
rzecz. zdobywca mos, zdobycz, zdobywanie
przym. zdobyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.