utrata (język polski)

wymowa:
IPA: [uˈtrata], AS: [utrata]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. fakt, że ktoś został pozbawiony kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Alkoholizm to uzależnienie od alkoholu, silna potrzeba picia i utrata kontroli nad nawykami związanymi z piciem.
(1.1) Zazdrość to nie strach przed utratąto strach przed dzieleniem się.
składnia:
kolokacje:
(1.1) utrata pamięci / przytomności / słuchu / zdrowia • utrata najbliższych • utrata przyjaciela • utrata praw • utrata majątku • utrata wiaryupić się do utraty przytomności
synonimy:
(1.1) strata
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utracenie n, bezstratność ż
czas. utracić, tracić
związki frazeologiczne:
do utraty tchu
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) loss
  • duński: (1.1) tab n
  • esperanto: (1.1) perdo
  • norweski (bokmål): (1.1) tap n
  • norweski (nynorsk): (1.1) tap n
  • polski język migowy:
  • rosyjski: (1.1) утра́та ż, поте́ря ż
  • ukraiński: (1.1) утра́та, втра́та, зби́ток
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.