głupawka (język polski)

głupawka (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡwuˈpafka], AS: [gu̯upafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. żart. niekontrolowany napad śmiechu; stan bezmyślnej wesołości – często zaraźliwej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	głupawka	głupawki
dopełniacz	głupawki	głupawek
celownik	głupawce	głupawkom
biernik	głupawkę	głupawki
narzędnik	głupawką	głupawkami
miejscownik	głupawce	głupawkach
wołacz	głupawko	głupawki

przykłady:

(1.1) Gdy Marta usłyszała nowy kawał, dostała głupawki.

(1.1) Wzruszył ramionami, zrobił marsową minę, a potem zaczął się tak śmiać, że i mnie ogarnęła głupawka. Oparłam się o drzwi i dopadł mnie niekontrolowany atak śmiechu. Co spojrzałam na Adama, który zwinięty na krześle ryczał jak zarzynany prosiak, to łapała mnie czkawka^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) dostać głupawki • mieć głupawkę • napad / atak głupawki • dopadła / ogarnęła / naszła kogoś głupawka • zbiorowa / grupowa głupawka • kompletna / totalna głupawka • głupawka nastrojowa • bierze kogoś głupawka • kocia / psia głupawka • zarazić (się) głupawką • przeszła na kogoś głupawka • opanować głupawkę • otrząsnąć się z głupawki

synonimy:

(1.1) med. paragelia

antonimy:

(1.1) smutek, splin, melancholia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. głupek m, głupiec m, głupa ż, głupiątko n, głupota ż, głupstwo n, wygłup m, przygłup m, głupstewko n, głuptak m, głuptas m, głuptasek m, głuptaska ż, głupissimus m

czas. głupieć, ogłupieć, zgłupieć, wygłupiać się / wygłupić się, głupowacieć

przym. głupi, głupawy, ogłupiały, przygłupi, głupkowaty, głupiutki, głupiuteńki, głupiusieńki, głupowaty, głupiuchny

przysł. głupio, głupawo, głupkowato, głupiuchno

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. głupi + -awka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hilarity, fit of (uncontrollable) laughter
• esperanto: (1.1) ridatako
• hiszpański: (1.1) risa tonta ż
• niemiecki: (1.1) Lachanfall m
• nowogrecki: (1.1) νευρικό γέλιο n

źródła: