głuptak (język polski)

głuptak (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈɡwuptak], AS: [gu̯uptak]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Morus bassanus[1], głuptak zwyczajny, duży ptak morski z rzędu pełnopłetwych; zob. też głuptak w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. lekcew. obraź. osoba nierozgarnięta
(2.2) przest. osoba upośledzona umysłowo
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) głupek, głuptas
(2.2) imbecyl
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. głupota ż, głupstwo n, głupstewko n, głupiec m, głuptas m, głuptasek m, głup m, głupawka ż, głupkowatość ż, głupienie n, wygłup mos/mrz
czas. głupieć ndk.
przym. głupi, głupkowaty, głupowaty
przysł. głupio
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Morus bassanus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.