głupkowatość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. lekcew. albo pogard. cecha tego, co głupkowate; cecha tych, którzy są głupkowaci
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik głupkowatość głupkowatości dopełniacz głupkowatości głupkowatości celownik głupkowatości głupkowatościom biernik głupkowatość głupkowatości narzędnik głupkowatością głupkowatościami miejscownik głupkowatości głupkowatościach wołacz głupkowatości głupkowatości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) głupkowatość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) głupawość, przygłupiastość, przygłupowatość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. głupota ż, głupotka ż, głupstwo n, głupiec m, głupek m, głuptas m, głuptasek m, głuptactwo n, głupiątko n, głupol m, głuptak m, głupawość ż, głupienie n, wygłup mos/mrz
- czas. głupieć ndk.
- przym. głupkowaty, głupi, głupiutki, głupiuteńki, głupawy
- przysł. głupkowato, głupio, głupiutko, głupiuteńko, głupawo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. głupkowaty + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „głupkowatość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „głupkowatość” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.