imbecyl (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ĩmˈbɛʦ̑ɨl], AS: [ĩmbecyl], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) med. ktoś z niedorozwojem umysłowym
- (1.2) pot. obraź. głupek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik imbecyl imbecyle dopełniacz imbecyla imbecyli / imbecylów celownik imbecylowi imbecylom biernik imbecyla imbecyli / imbecylów narzędnik imbecylem imbecylami miejscownik imbecylu imbecylach wołacz imbecylu imbecyle depr. M. i W. lm: (te) imbecyle - przykłady:
- (1.2) Ten tępy imbecyl patrzy na to ze złej perspektywy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) głuptak
- (1.2) debil, bałwan, idiota, dureń, kretyn
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. imbecylizm mrz, imbecylność ż, imbecylowatość ż
- przym. imbecylny, imbecylowaty
- przysł. imbecylnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. imbezill → upośledzony umysłowo, franc. imbécile → upośledzony umysłowo < łac. imbecillus → wątły[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) imbecile
- białoruski: (1.1) імбецыл m; (1.2) прыдурак m
- francuski: (1.2) imbécile m
- jidysz: (1.2) בהמה ż (behejme), חכם m (chochem)
- nowogrecki: (1.1) βλάκας m
- włoski: (1.1) imbecille m; (1.2) imbecille m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.