chwyt (język polski)

chwyt (1.1)
chwyt (1.2)
chwyt (1.4)
wymowa:
IPA: [xfɨt], AS: [χfyt], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność chwycenia czegoś ręką lub narzędziem[1]
(1.2) sport. pewien określony sposób uchwycenia przeciwnika w walce wręcz[1]
(1.3) med. pewien określony sposób uchwycenia osoby ratowanej
(1.4) muz. pewien określony sposób przyciśnięcia strun gitary, dający w rezultacie akord
(1.5) przen. zaplanowane, sprytne posunięcie[1]
(1.6) daw. uchwyt, zaczep[1], to za co się chwyta
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) chwyt Rauteka • chwyt Leopolda • chwyt Heimlicha
(1.4) chwyt a-moll / A-dur / c-moll / C-dur / … • chwyt barre
(1.5) chwyt marketingowy / literacki / polityczny
synonimy:
(1.1) ujmowanie, łapanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytanie n, chwycenie n, uchwycenie n, wychwytywanie n, wychwycenie n, nachwyt m, podchwyt m, schwytanie n, schwycenie n, podchwytliwość ż, chwytacz m, chwytadło n, chwytarka ż, chwytka ż, chwytliwość ż, chwytnik m, chwytność ż, chwytnik m, chwytnica ż, chwytacz m, Chwytowo n
zdrobn. chwycik m
czas. chwytać (się), chwycić (się), schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić, uchwycić
przym. chwytny, chwytliwy, podchwytliwy, chwytakowy, chwytalny, chwytki
przysł. chwytnie, podchwytliwie
związki frazeologiczne:
wszystkie chwyty dozwolone • chwyt tkaniny
etymologia:
uwagi:
zob. też chwyt w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chwyt” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.