chwyt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xfɨt], AS: [χfyt], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) czynność chwycenia czegoś – ręką lub narzędziem[1]
- (1.2) sport. pewien określony sposób uchwycenia przeciwnika w walce wręcz[1]
- (1.3) med. pewien określony sposób uchwycenia osoby ratowanej
- (1.4) muz. pewien określony sposób przyciśnięcia strun gitary, dający w rezultacie akord
- (1.5) przen. zaplanowane, sprytne posunięcie[1]
- (1.6) daw. uchwyt, zaczep[1], to za co się chwyta
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik chwyt chwyty dopełniacz chwytu chwytów celownik chwytowi chwytom biernik chwyt chwyty narzędnik chwytem chwytami miejscownik chwycie chwytach wołacz chwycie chwyty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) chwyt Rauteka • chwyt Leopolda • chwyt Heimlicha
- (1.4) chwyt a-moll / A-dur / c-moll / C-dur / … • chwyt barre
- (1.5) chwyt marketingowy / literacki / polityczny
- synonimy:
- (1.1) ujmowanie, łapanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chwytak m, chwytanie n, chwycenie n, uchwycenie n, wychwytywanie n, wychwycenie n, nachwyt m, podchwyt m, schwytanie n, schwycenie n, podchwytliwość ż, chwytacz m, chwytadło n, chwytarka ż, chwytka ż, chwytliwość ż, chwytnik m, chwytność ż, chwytnik m, chwytnica ż, chwytacz m, Chwytowo n
- zdrobn. chwycik m
- czas. chwytać (się), chwycić (się), schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić, uchwycić
- przym. chwytny, chwytliwy, podchwytliwy, chwytakowy, chwytalny, chwytki
- przysł. chwytnie, podchwytliwie
- związki frazeologiczne:
- wszystkie chwyty dozwolone • chwyt tkaniny
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też chwyt w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) grip; (1.5) handle
- białoruski: (1.1) хватка ż; (1.2) прыём m
- esperanto: (1.1) kapto (1.2) teno (1.5) frapkapto (1.5) haptilo
- hiszpański: (1.1) agarre m, asimiento m; (1.2) llave ż, presa ż, movimiento m; (1.3) agarre m, asimiento m; (1.4) acorde m (de guitarra); (1.5) recurso m, ardid m, maniobra ż; (1.6) asa ż, agarradero m, asidero m
- islandzki: (1.1) tak n
- jidysz: (1.5) מאַניפֿאָרגע ż (maniforge)
- nowogrecki: (1.2) λαβή ż
- rosyjski: (1.1) хватка ż; (1.2) приём m, хват m, захват m; (1.5) уловка ż
- szwedzki: (1.1) grepp n, fattning w, tag n; (1.5) trick n, knep n
- wilamowski: (1.1) gryjf, grejf
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.