sprytny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsprɨtnɨ], AS: [sprytny]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pomysłowy, wykazujący praktyczną inteligencję, umiejący sobie radzić
- (1.2) będący oznaką sprytu
- (1.3) pomysłowo wykonany
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sprytny sprytna sprytne sprytni sprytne dopełniacz sprytnego sprytnej sprytnego sprytnych celownik sprytnemu sprytnej sprytnemu sprytnym biernik sprytnego sprytny sprytną sprytne sprytnych sprytne narzędnik sprytnym sprytną sprytnym sprytnymi miejscownik sprytnym sprytnej sprytnym sprytnych wołacz sprytny sprytna sprytne sprytni sprytne stopień wyższy sprytniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sprytniejszy sprytniejsza sprytniejsze sprytniejsi sprytniejsze dopełniacz sprytniejszego sprytniejszej sprytniejszego sprytniejszych celownik sprytniejszemu sprytniejszej sprytniejszemu sprytniejszym biernik sprytniejszego sprytniejszy sprytniejszą sprytniejsze sprytniejszych sprytniejsze narzędnik sprytniejszym sprytniejszą sprytniejszym sprytniejszymi miejscownik sprytniejszym sprytniejszej sprytniejszym sprytniejszych wołacz sprytniejszy sprytniejsza sprytniejsze sprytniejsi sprytniejsze stopień najwyższy najsprytniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najsprytniejszy najsprytniejsza najsprytniejsze najsprytniejsi najsprytniejsze dopełniacz najsprytniejszego najsprytniejszej najsprytniejszego najsprytniejszych celownik najsprytniejszemu najsprytniejszej najsprytniejszemu najsprytniejszym biernik najsprytniejszego najsprytniejszy najsprytniejszą najsprytniejsze najsprytniejszych najsprytniejsze narzędnik najsprytniejszym najsprytniejszą najsprytniejszym najsprytniejszymi miejscownik najsprytniejszym najsprytniejszej najsprytniejszym najsprytniejszych wołacz najsprytniejszy najsprytniejsza najsprytniejsze najsprytniejsi najsprytniejsze - przykłady:
- (1.2) Jedni uważali, że premier mieszka za biednie. Inni w tej zwykłości dopatrywali się sprytnego kamuflażu, aby jeszcze raz naród oszukać![1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spryt m, spryciarz m, spryciara, spryciula ż
- przysł. sprytnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clever, smart
- arabski: (1.1) حاذق, شاطر
- białoruski: (1.1) спрытны; (1.2) спрытны; (1.3) спрытны
- bośniacki: (1.1) pametan
- esperanto: (1.1) sagaca
- gudźarati: (1.1) ચાતુર (cātura)
- pali: (1.1) catura
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) смекалистный, сообразительный
- sanskryt: (1.1) चतुर
- tybetański: (1.1) སྤྱང༌
- ukraiński: (1.1) спритний; (1.2) спритний; (1.3) спритний
- wilamowski: (1.1) sprytnik
- włoski: (1.1) furbo, sveglio
- źródła:
- ↑ Kira Gałczyńska, Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.