a-moll (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈa‿mɔl], AS: [a‿mol]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku a (w zapisie nutowym bez znaków przykluczowych); zob. też a-moll w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) muz. akord molowy oparty na tonice tonacji a-moll (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	a-moll
dopełniacz	a-moll
celownik	a-moll
biernik	a-moll
narzędnik	a-moll
miejscownik	a-moll
wołacz	a-moll

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	a-moll	a-molle
dopełniacz	a-mollu	a-mollów
celownik	a-mollowi	a-mollom
biernik	a-moll	a-molle
narzędnik	a-mollem	a-mollami
miejscownik	a-mollu	a-mollach
wołacz	a-mollu	a-molle

przykłady:

(1.1) Wolfgang Amadeusz Mozart skomponował „Marsz turecki” w tonacji a-moll.

(2.1) Akord a-moll składa się z dźwięków a, c, e.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tonacja/gama a-moll • utwór w a-moll

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gama

(2.1) akord

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: as-moll • es-moll • b-moll • f-moll • c-moll • g-moll • d-moll • a-moll • e-moll • h-moll • fis-moll • cis-moll • gis-moll • dis-moll • ais-moll

(1.1) por. A-dur

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) a minor
• francuski: (1.1) la mineur m
• niemiecki: (1.1) a-Moll n
• rosyjski: (1.1) ля минор
• węgierski: (1.1) a-moll
• włoski: (1.1) la minore m

źródła:

a-moll (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. a-moll

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: