es-moll (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛs‿mɔl], AS: [es‿mol], zjawiska fonetyczne: wym. warsz.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku es (w zapisie nutowym z sześcioma bemolami)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) muz. akord molowy oparty na tonice tonacji es-moll (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	es-moll
dopełniacz	es-moll
celownik	es-moll
biernik	es-moll
narzędnik	es-moll
miejscownik	es-moll
wołacz	es-moll

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	es-moll	es-molle
dopełniacz	es-mollu	es-mollów
celownik	es-mollowi	es-mollom
biernik	es-moll	es-molle
narzędnik	es-mollem	es-mollami
miejscownik	es-mollu	es-mollach
wołacz	es-mollu	es-molle

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tonacja/gama es-moll • utwór w es-moll

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: as-moll • es-moll • b-moll • f-moll • c-moll • g-moll • d-moll • a-moll • e-moll • h-moll • fis-moll • cis-moll • gis-moll • dis-moll • ais-moll

(1.1) por. dis-moll

(1.1) por. Es-dur

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) e-flat minor
• francuski: (1.1) mi bemol mineur m
• niemiecki: (1.1) es-Moll n

źródła: