absurd (język polski)

absurd (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈapsurt], AS: [apsurt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•surd^[1]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) nonsens, coś bez logicznego uzasadnienia

(1.2) log. wyrażenie wewnętrznie sprzeczne^[2]; zob. też absurd w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	absurd	absurdy
dopełniacz	absurdu	absurdów
celownik	absurdowi	absurdom
biernik	absurd	absurdy
narzędnik	absurdem	absurdami
miejscownik	absurdzie	absurdach
wołacz	absurdzie	absurdy

przykłady:

(1.1) „W oparach absurdu” to dzieło dwóch polskich humorystów.

(1.1) „To jakiś absurd!” – krzyczał wściekły klient, gdy aresztowano go za próbę kradzieży trzech słoików majonezu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) teatr absurdu

synonimy:

(1.1) absurdalność, bezsensowność, bezsens, niedorzeczność, nonsensowność; pot. bzdurność; daw. absurdum

antonimy:

(1.1) sens

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absurdalność ż, absurdalista m, absurdalizacja ż, absurdalizowanie n

zdrobn. absurdzik m

czas. absurdalizować ndk.

przym. absurdalny

przysł. absurdalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. absurdum^[3] łac. absurdus → niedorzeczny, niezrozumiały^[4] < łac. surdus^[5]

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) absurditet m
• angielski: (1.1) absurdity
• arabski: (1.1) لغو m (laghwi)
• białoruski: (1.1) абсурд m; (1.2) абсурд m
• bułgarski: (1.1) абсурд m; (1.2) абсурд m
• czeski: (1.1) absurdita ż, absurdnost ż, nesmysl m
• duński: (1.1) absurditet w
• esperanto: (1.1) absurdo, absurdaĵo, sensencaĵo
• francuski: (1.1) absurdité ż, sornettes ż lm, balivernes ż lm, sottises ż lm
• hiszpański: (1.1) absurdo m
• indonezyjski: (1.1) kesia-siaan
• islandzki: (1.1) fjarstæða ż
• jidysz: (1.1) אַבסורד m (absurd)
• kaszubski: (1.1) bezmëslnota ż, bëzòbmëslnota ż, nieòbmëslnota ż, absurd m
• kataloński: (1.1) absurd m
• koreański: (1.1) 부조리
• litewski: (1.1) absurdas m, beprasmybė ż
• łaciński: (1.1) ineptia ż, insania ż; (1.2) absurdum n
• łotewski: (1.1) absurds m
• niemiecki: (1.1) Absurdität ż
• nowogrecki: (1.1) παραλογισμός m
• nowopruski: (1.1) absurds m
• rosyjski: (1.1) абсурд m; (1.2) абсурд m
• słowacki: (1.1) absurdita ż, nezmyselnosť ż
• słoweński: (1.1) absurdnost ż
• szwedzki: (1.1) orimlighet w, absurditet w
• turecki: (1.1) absürd, abes, saçma, saçmalama
• ukraiński: (1.1) абсурд m; (1.2) абсурд m
• wenedyk: (1) absurd n
• włoski: (1.1) assurdo m

źródła:

absurd (język angielski)

wymowa:

kanad. IPA: /æbˈzɝd/, SAMPA: /{b"s@`d/

bryt. IPA: /əbˈsɜːd/, SAMPA: /@b"s3:d/

amer. IPA: /əbˈsɝd/, SAMPA: /@b"s@`d/

wymowa amerykańska

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny, niedorzeczny

rzeczownik

(2.1) książk. poczucie bezsensu świata i życia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absurdity

przysł. absurdly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (język duński)

wymowa:

Dania: [ɑbˈsuɐ̯ˀd̥]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny, niedorzeczny

odmiana:

(1.1) absurd, absurd, absurde

przykłady:

(1.1) Denne beskyldning om bifobi er absolut absurd! → To oskarżenie o bifobię jest absolutnie niedorzeczne!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) absurd, absurdalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. absurdo, absurdaĵo, absurdeco

przym. absurda

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. absurdus

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

absurd (język kataloński)

wymowa:

IPA: [əpˈsurt]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) absurd

odmiana:

(1.1) lp absurd m, absurda ż; lm absurds m, absurdes ż

(2.1) lp absurd; lm absurds

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (język luksemburski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz luksemburski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

absurd (język niderlandzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

absurd (język niemiecki)

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny, niedorzeczny

odmiana:

przykłady:

(1.1) Das war eine völlig absurde Idee. → To był zupełnie niedorzeczny pomysł.

składnia:

kolokacje:

(1.1) absurd sein / klingen / absurd finden

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Absurdität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny

przysłówek

(2.1) absurdalnie

odmiana:

(1.1) absurd, absurd, absurde

przykłady:

(1.1) Det var en absurd idé. → To był absurdalny pomysł.

składnia:

kolokacje:

(1.1) absurd teater → teatr absurdu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absurditet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (język rumuński)

wymowa:

IPA: /abˈsurd/

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) absurd^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absurdalny, niedorzeczny

odmiana:

(1.1) absurd, absurt, absurda; st. wyższy absurdare; st. najwyższy absurdast

przykłady:

(1.1) Ditt förslag är ju helt absurt! → Twoja propozycja jest przecież całkiem niedorzeczna!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absurditet

związki frazeologiczne:

absurd teater → teatr absurdu

etymologia:

uwagi:

źródła:

absurd (wenedyk)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) absurd

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: