absurdalnie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌapsurˈdalʲɲɛ], AS: [apsurdalʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) w sposób absurdalny
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy absurdalniej; st. najwyższy najabsurdalniej
- przykłady:
- (1.1) Obaj doskonale wiemy, że posądzenie państwa o handel narkotykami brzmi absurdalnie, ale z drugiej strony…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) brzmieć absurdalnie • postępować / zachowywać się absurdalnie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absurd m, absurdzik m, absurdalność ż, absurdalizowanie n
- przym. absurdalny
- czas. absurdalizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. absurdalny + -e
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) absurdly
- arabski: (1.1) بحماقة ,بسخف
- białoruski: (1.1) абсурдна
- bułgarski: (1.1) абсурдно
- francuski: (1.1) absurdement
- hiszpański: (1.1) absurdamente, disparatadamente
- nowogrecki: (1.1) παράλογα
- rosyjski: (1.1) абсурдно
- ukraiński: (1.1) абсурдно
- włoski: (1.1) assurdamente
- źródła:
- ↑ Dariusz Banek, Samo życie, odcinek 222, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.