Eligiusz (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈlʲiɟuʃ], AS: [elʹiǵuš], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Eligiusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Eligiusz	Eligiuszowie
dopełniacz	Eligiusza	Eligiuszów
celownik	Eligiuszowi	Eligiuszom
biernik	Eligiusza	Eligiuszów
narzędnik	Eligiuszem	Eligiuszami
miejscownik	Eligiuszu	Eligiuszach
wołacz	Eligiuszu	Eligiuszowie
depr. M. i W. lm: (te) Eligiusze[1][2]

przykłady:

(1.1) Mój daleki krewny z Krakowa ma na imię Eligiusz.

(1.1) W Kościele katolickim na 1 grudnia przypada wspomnienie św. Eligiusza z Noyon, patrona złotników, kowali, ślusarzy i zegarmistrzów.

(1.1) Eligiuszowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 1 grudnia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Eligiusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Eligiusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Eligiusz • święty / błogosławiony Eligiusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Eligiusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Eligiusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Eligiusz • dzień imienin / imieniny Eligiusza • na Eligiusza (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Eligiuszek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Eligiuszowa ż, Eligiuszówna ż, Eligiuszostwo lm mos

zdrobn. Eligiuszek mos

forma żeńska Eligia ż

przym. Eligiuszowy, Eligiuszkowy

zob. Eligia

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Eligius < łac. eligo → wybierać, wybrać

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Eligius m
• łaciński: (1.1) Eligius m
• słowacki: (1.1) Elígius m
• węgierski: (1.1) Elígiusz
• włoski: (1.1) Eligio m

źródła: