zegarmistrz (język polski)

zegarmistrz (1.1)
wymowa:
IPA: [zɛˈɡarmʲisṭʃ], AS: [zegarmʹisṭš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.udziąs.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. osoba zajmująca się naprawą zegarów, zegarków; zob. też zegarmistrz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zepsuł mi się zegarek, pójdę więc do zegarmistrza.
(1.1) A kiedy przyjdzie także po mnieZegarmistrz światła purpurowyBy mi zabełtać błękit w głowieTo będę jasny i gotowy[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) precyzja zegarmistrza
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) godziniorz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zegarmistrzostwo n
forma żeńska zegarmistrzyni ż
przym. zegarmistrzowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zegar + mistrz
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. Bogdan Chorążuk, tekst piosenki Zegarmistrz światła.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.