kowal (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈkɔval], AS: [koval]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzem. rzemieślnik wyrabiający przedmioty z metalu; zob. też kowal w Wikipedii
- (1.2) robotnik obsługujący młoty mechaniczne
- (1.3) środ. kujon
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) ent. Pyrrhocoris apterus[1], pospolity pluskwiak o charakterystycznym czerwono-czarnym wzorze na odwłoku; zob. też kowal bezskrzydły w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kowal kowale dopełniacz kowala kowali celownik kowalowi kowalom biernik kowala kowali narzędnik kowalem kowalami miejscownik kowalu kowalach wołacz kowalu kowale - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kowal kowale dopełniacz kowala kowali celownik kowalowi kowalom biernik kowala kowale narzędnik kowalem kowalami miejscownik kowalu kowalach wołacz kowalu kowale - przykłady:
- (1.1) Kowal miał mi dziś wykuć podkowy dla konia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzemieślnik
- (1.2) robotnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kowalski mos, kowalstwo n, kowalicha ż, kowalczyk m, kowalik m, kowalność ż, kowalka ż, kowanie n, kowadlnia ż, kowadło n, Kowadło n
- czas. wykuć, kować ndk.
- przym. kowalski, kowalny
- związki frazeologiczne:
- każdy jest kowalem swojego losu • kowal zawinił, a Cygana powiesili • najgorsze buty u szewca, siekiera u kowala / najgorsza siekiera u kowala
- etymologia:
- prasł. *kovaľь
- źródłosłów nazwiska Kowal
- uwagi:
- zob. też kowal (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- (1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- (2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kujon
- angielski: (1.1) blacksmith; (2.1) cotton stainer
- arabski: (1.1) حداد m
- baskijski: (1.1) errementari
- białoruski: (1.1) каваль m
- chorwacki: (1.1) kovač m
- czeski: (1.1) kovář m
- czuwaski: (1.1) тимӗрҫӗ
- dolnołużycki: (1.1) kowal m
- duński: (1.1) smed w
- esperanto: (1.1) forĝisto; (2.1) ruĝa cimo
- fiński: (1.1) seppä
- francuski: (1.1) forgeron m
- górnołużycki: (1.1) kowar m
- hiszpański: (1.1) herrero m
- islandzki: (1.1) járnsmiður m
- jidysz: (1.1) שמיד m (szmid)
- kaszubski: (1.1) kòwôl m
- kataloński: (1.1) ferrer m
- litewski: (1.1) kalvis
- łaciński: (1.1) ferrarius m
- łotewski: (1.1) kalējs m
- maltański: (1.1) ħaddied m
- niemiecki: (1.1) Schmied m; (2.1) Feuerwanze ż
- nowogrecki: (1.1) σιδεράς m
- ormiański: (1.1) դարբին
- portugalski: (1.1) ferreiro m
- rosyjski: (1.1) кузнец m
- rumuński: (1.1) fierar m
- słowacki: (1.1) kováč m
- susu: (1.1) xabwi
- szkocki gaelicki: (1.1) gobha m
- szwedzki: (1.1) smed w; (2.1) eldlus w
- ukraiński: (1.1) коваль m
- węgierski: (1.1) kovács
- wilamowski: (1.1) śmyjd m, šməjt m, śmejt m, śmejd m
- włoski: (1.1) fabbro m
- źródła:
- ↑ Hasło „Pyrrhocoris apterus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
kowal (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kowal
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.