kujon (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˈkujɔ̃n], AS: [kui ̯õn], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. osoba, która dużo się uczy, ale bez zrozumienia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kujon wszystko napisał, a nie dał mi ściągnąć!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kujownia ż, kucie n, kujonienie n
forma żeńska kujonka ż
czas. kujonić, kuć, wykuć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kuć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kujon” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

kujon (język duński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pogard. tchórz
odmiana:
(1.1) en kujon, kujonen, kujoner, kujonerne
przykłady:
(1.1) Han vil gerne overvinde sin angst og ønsker ikke at være en kujon.Chciałby przezwyciężyć swój strach i nie być tchórzem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kylling
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kujonagtig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kujon (język węgierski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. hulaka, rozpustnik, donżuan
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.