kowalczyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. uczeń kowala, czeladnik kowalski[1]
- (1.2) daw. syn kowala
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kowalczyk kowalczykowie dopełniacz kowalczyka kowalczyków celownik kowalczykowi kowalczykom biernik kowalczyka kowalczyków narzędnik kowalczykiem kowalczykami miejscownik kowalczyku kowalczykach wołacz kowalczyku kowalczykowie depr. M. i W. lm: (te) kowalczyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kowalski mos, kowalstwo n, kowalicha ż, kowalik m, kowal m, kowalność ż, Kowadło n, kowadlnia ż, kowadło n, kowalka ż, kowanie n
- czas. kować ndk.
- przym. kowalski, kowalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kowal + -czyk
- źródłosłów nazwiska Kowalczyk
- uwagi:
- zobacz też: aptekarczyk • bednarczyk • ceglarczyk • garbarczyk • garncarczyk • grabarczyk • kołodziejczyk • kominiarczyk • konwisarczyk • kotlarczyk • kowalczyk • kramarczyk • księgarczyk • kuśnierczyk • ludwisarczyk • malarczyk • młynarczyk • mularczyk • piekarczyk • pisarczyk • piwowarczyk • rymarczyk • smolarczyk • stolarczyk • szafarczyk • szewczyk • tkaczyk • tokarczyk • węglarczyk
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.