Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1945[uwaga 1] |
Rozformowanie |
1998 |
Tradycje | |
Rodowód |
24 strażnica WOP |
Kontynuacja |
Strażnica SG w Tuplicach |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Podległość |
5 komenda odcinka |
Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Olszyna/Bukowina – nieistniejący obecnie podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną[uwaga 3] na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną i Republiką Federalną Niemiec[uwaga 4]. Strażnica Straży Granicznej w Olszynie – nieistniejąca obecnie graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Republiką Federalną Niemiec.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 5 komendy odcinka Tuplice jako 24 strażnica WOP (Olszyna)[3]. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4].
27 października 1946 została przeniesiona z Olszyny do Trzebiela[5]. W 1947 została przeformowania na strażnicę I kategorii – 55 wojskowych[5].
W związku z reorganizacją oddziałów WOP 24 kwietnia 1948, 24 strażnica OP Bukowina została włączona w struktury 30 batalionu Ochrony Pogranicza w Tuplicach, a 1 stycznia 1951 91 batalionu WOP w Tuplicach[6].
Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[uwaga 5], a strażnica WOP Bukowina I kategorii otrzymała nr 32 w skali kraju[8]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica specjalna WOP Olszyna była 5. w 9 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[9].
W 1960 funkcjonowała jako 17 strażnica WOP Olszyna I kategorii w strukturach 91 batalionu WOP, a 1 stycznia 1964 jako 16 strażnica WOP lądowa I kategorii Olszyna[10] . Natomiast w marcu 1968 była jako Strażnica Techniczna WOP nr 14 Olszyna typu I w strukturach ww. batalionu.
W 1976 Wojska Ochrony Pogranicza przeszły na dwuszczeblowy system zarządzania. Strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Lubuskiej Brygady WOP w Krośnie Odrzańskim[11], a w 1984 utworzonego batalionu granicznego WOP Gubin jako strażnica WOP Olszyna kategorii I. Po rozformowaniu Lubuskiej Brygady WOP, 1 listopada 1989 strażnica została włączona w struktury Łużyckiej Brygady WOP w Lubaniu Śląskim i tak funkcjonowała do 15 maja 1991[12] .
Straż Graniczna:
Po rozwiązaniu 15 maja 1991 Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 strażnica w Olszynie weszła w podporządkowanie Lubuskiego Oddziału Straży Granicznej[13] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Olszynie.
W 1998 zarządzeniem Komendanta Głównego Straży Granicznej, strażnica SG w Olszynie została zniesiona. Na bazie sił i środków po zniesionej strażnicy w Olszynie, w strukturach Lubuskiego Oddziału Straży Granicznej została powołana Strażnica Straży Granicznej w Tuplicach z miejscem dyslokacji w Tuplicach[14].
Ochrona granicy
W 1960 17 strażnica WOP Olszyna I kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 8 800 m:
- Od znaku granicznego nr 320 do znaku gran. nr 336.
W 1974 na odcinku strażnicy zostało uruchomione drogowe przejście graniczne, w którym odprawę graniczną osób, towarów, i środków transportu, wykonywała załoga utworzonej Granicznej Placówki Kontrolnej Olszyna (GPK Olszyna):
Wydarzenia
- 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (Stan Wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[15].
Strażnice sąsiednie
- 23 strażnica WOP Żarki ⇔ 25 strażnica WOP Zasieki – 1946
- 23 strażnica OP Żarki Wielkie ⇔ 25 strażnica OP Zasieki – 1949
- strażnica OP Żarki Wielkie nr 23 ⇔ strażnica OP Rokita nr 25a – 18.01.1950
- 4 strażnica WOP Żarki Wielkie ⇔ 6 strażnica WOP Rokita – 1957
- 18 strażnica WOP II kat. Żarki Wielkie ⇔ 16 strażnica WOP II kat. Rokita – 1960
- 17 strażnica WOP lądowa II kat. Żarki Wielkie ⇔ 15 strażnica WOP lądowa II kat. Rokita – 01.01.1964.
- strażnica lądowa WOP nr 15 Żarki typ II ⇔ strażnica techniczna WOP nr 13 Zasieki typ I – 01.07.1967
- strażnica WOP Łęknica lądowa kat. I ⇔ strażnica WOP Zasieki lądowa kat I – 1984.
Straż Graniczna:
- strażnica SG w Łęknicy ⇔ strażnica SG w Zasiekach – 16.05.1991.
Dowódcy strażnicy
- ppor. Czesław Jaworski (był 10.1946)[uwaga 6]
- ppor. Piotr Kocybała (był w latach 1948–1949)[17]
- ppor. Władysław Szczepański (był w 1951)
- por. Józef Orłowski (1952–1956)
- por. Eugeniusz Zwierz (1956–1957)
- por. Czesław Fabiszewski (1957–1959)
- kpt. Eugeniusz Saputa (1958–był w 1964)
- por. Zdzisław Biniaszczyk (1967–1969)
- kpt. Jan Rabczyński (15.02.1969–był w 1977)
- ppor. Marek Walczak (1982–1984)
- por. Adam Mieszkało (1984–1986)
- ppor. Leszek Chosiński (1986–1987)
- por. Tadeusz Rawski (od 1987)
Poniżej wykaz dowódców strażnicy podano za Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1989. Ludzie – wydarzenia. s. 18.
- kpt. J. Rebeżyński
- kpt. Eugeniusz Caputa
- por. J. Rawski
- por. Rabczyński.
Uwagi
- ↑ Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
- ↑ ... Elementem służby granicznej jest jeden lub więcej uzbrojonych żołnierzy WOP wyznaczonych do ochrony granicy państwowej. Elementami służby granicznej są: patrol graniczny, podsłuch, obserwacja, dozór, posterunek graniczny, zasadzka, patrol pogotowia. Element służby składający się z dwóch lub więcej żołnierzy posiada wyznaczonego rozkazem dowódcę, któremu podlegają pozostali żołnierze (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, Obowiązki żołnierzy wchodzących w skład elementów służby granicznej, pkt 76)[1].
- ↑ Pełnienie służby granicznej jest wykonywaniem zadania bojowego w ochronie granicy państwowej. Służbę ochrony granicy państwowej żołnierz WOP powinien pełnić z całkowitym poświęceniem i oddaniem, nie szczędząc swych sił, wiedzy i umiejętności fachowych, a nawet życia. Granica państwa musi być ochraniana zawsze bez względu na porę, doby i warunki (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, pkt 70)[2].
- ↑ Od 3 października 1990 z RFN.
- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[7].
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 054 z 19.10.1946[16] ,
Przypisy
- ↑ Regulamin Służby Granicznej 1968 ↓, s. 25–26.
- ↑ Regulamin Służby Granicznej 1968 ↓, s. 24.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP 1946 ↓, k. 119–123.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- 1 2 Historia ŁBWOP ↓, s. 53–54.
- ↑ Ostrowski 2005 ↓, s. 18.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.4.
- ↑ Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.190.
- ↑ Wykazy dyslokacyjne WOP ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 53.
- ↑ muzeumsg–Lubuska Brygada WOP ↓.
- ↑ Łach 2013 ↓, s. 294.
- ↑ Potocka i Kowalski 2011 ↓, s. 21.
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
- ↑ Rozkazy personalne DWOP ↓.
- ↑ Historia ŁBWOP ↓, s. 120, 121.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
- Józef Ostrowski: Lubuska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1989. Ludzie – wydarzenia. Krosno Odrzańskie: Drukarnia Dem-druk w Lubsku, 2005.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1990 – Lubuska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-01-16]. (pol.).
- Luiza Potocka, Grzegorz Kowalski: Lubuski i Nadodrzański Oddział Straży Granicznej w Krośnie Odrzańskim. W: Leszek Elas [patronat]: Straż Graniczna w dwudziestoleciu 1991-2011. Materiały poseminaryjne – Tom II. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2011. ISBN 978-83-909484-4-7.
- Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011 .
- Praca zbiorowa, Historia Łużyckiej Brygady WOP
- ASGr.Historia Lubuskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Krosno Odrzańskie 1965 r.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Wykazy dyslokacyjne WOP 1946 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin., sygn. 217/143.
- Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
- Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24, 25–26 .
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.