Strażnica WOP Skrbeńsko
ilustracja
Budynek byłej Strażnicy WOP Skrbeńsko (wrzesień 2019)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

przed 1954

Rozformowanie

12 grudnia 1989

Tradycje
Rodowód

207a strażnica WOP
215 strażnica WOP
5 strażnica WOP Skrbeńsko
21 strażnica WOP Skrbeńsko
22 strażnica WOP lądowa Skrbeńsko

Kontynuacja

Strażnica WOP Godów
SSG w Godowie
PSG w Pietraszynie
PSG w Raciborzu
PSG w Rudzie Śląskiej

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

chor. sztab. Adam Nowak

Organizacja
Dyslokacja

ul. Piotrowicka 108
Skrbeńsko

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

42 batalion WOP
43 batalion WOP
4 GB WOP
Jednostka WOP
batalion graniczny WOP

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Skrbeńsko – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana przed 1954 rokiem w strukturze 42 batalionu WOP w Cieszynie jako 207a strażnica WOP (Skrbeńsko).

Granica polsko-czeska, znak gran. nr I/152 (III/352), rej. Skrbeńsko (wrzesień 2019)

Od 15 marca 1954 w Wojskach Ochrony Pogranicza wprowadzono nową numerację strażnic[uwaga 1], a strażnica WOP Skrbeńsko III kategorii otrzymała nr 215 w skali kraju[2].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica specjalna Skrbeńsko była 5 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza w Gliwicach[3].

31 grudnia 1959 była jako 21 strażnica WOP IV kategorii Skrbeńsko i była w strukturach 42 batalionu WOP w Cieszynie.

1 stycznia 1964 była jako 22 strażnica WOP lądowa IV kategorii Skrbeńsko. W 1964 włączona została w skład 43 batalionu WOP w Raciborzu[uwaga 2].

W 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[4], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[5].

W 1983 strażnica WOP Skrbeńsko włączona została w struktury Jednostki WOP im. Ziemi Cieszyńskiej w Cieszynie[6], a od połowy 1984 batalionu granicznego WOP Cieszyn[4].

Żołnierze WOP (1987)

Strażnica WOP Skrbeńsko funkcjonowała do 12 grudnia 1989, kiedy to została rozformowania[7]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy państwowej, przejęły strażnice WOP w Zebrzydowicach i Godowie.

Ochrona granicy

Do sierpnia 1974[8], Strażnica WOP Skrbeńsko ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak graniczny nr III/348, wyłącznie znak gran. nr III/354.

Od sierpnia 1974, odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu części odcinka granicy państwowej, po rozformowanej Strażnicy WOP Ruptawa[8] tj. od znaku gran. nr III/348 do włącznie znak gran. nr III/339.

Żołnierze WOP przy motocyklu WSK (1986–1987)

W latach 1975–12 grudnia 1989, rozwinięta strażnica lądowa WOP Skrbeńsko II kategorii, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr III/339, wyłącznie znak gran. nr III/354.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
  • W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS.

Wydarzenia

  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[9]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[10].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[11].

Strażnice sąsiednie

Dowódcy strażnicy

  • por. Tadeusz Szczerba[12]
  • kpt. Mieczysław Dudziec[13]
  • por. Marek Bednarz[13]
  • mł. chor. Władysław Siwek (był w 1976)[14]
  • por. Stanisław Mroszczak[15] por. Stanisław Mroszczak
  • ppor. Aleksander Bojułka (był w 1984)[16]
  • st. sierż./chor. Eugeniusz Punicki[17] (był 15.01.1986–był 30.06.1986)
  • chor. sztab. Adam Nowak[17] (1.10.1986–12.12.1989) – do rozformowania chor. Adam Nowak (01.10.1986–12.12.1989).

Zobacz też

Uwagi

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[1].
  2. Zarządzenie dowódcy WOP nr 022/szt. z 31.01.1964.

Przypisy

Bibliografia

  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.