zgubić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈzɡubʲiʨ̑], AS: [zgubʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) przez nieuwagę zostawić coś w nieznanym sobie miejscu
- (1.2) uciec przed pogonią lub ludźmi śledzącymi daną osobę
- (1.3) stracić kontakt z osobą lub grupą z którą gdzieś się szło
- (1.4) przest. doprowadzić do zguby
czasownik zwrotny
- (2.1) zabłądzić
- (2.2) o przedmiocie: zostać przez kogoś zgubionym
- (2.3) stracić orientację w temacie
- (2.4) przest. doprowadzić siebie do zguby
- odmiana:
- (1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zgubić czas przyszły prosty zgubię zgubisz zgubi zgubimy zgubicie zgubią czas przeszły m zgubiłem zgubiłeś zgubił zgubiliśmy zgubiliście zgubili ż zgubiłam zgubiłaś zgubiła zgubiłyśmy zgubiłyście zgubiły n zgubiłom zgubiłoś zgubiło tryb rozkazujący niech zgubię zgub niech zgubi zgubmy zgubcie niech zgubią pozostałe formy czas zaprzeszły m zgubiłem był zgubiłeś był zgubił był zgubiliśmy byli zgubiliście byli zgubili byli ż zgubiłam była zgubiłaś była zgubiła była zgubiłyśmy były zgubiłyście były zgubiły były n zgubiłom było zgubiłoś było zgubiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zgubiono tryb przypuszczający m zgubiłbym,
byłbym zgubiłzgubiłbyś,
byłbyś zgubiłzgubiłby,
byłby zgubiłzgubilibyśmy,
bylibyśmy zgubilizgubilibyście,
bylibyście zgubilizgubiliby,
byliby zgubiliż zgubiłabym,
byłabym zgubiłazgubiłabyś,
byłabyś zgubiłazgubiłaby,
byłaby zgubiłazgubiłybyśmy,
byłybyśmy zgubiłyzgubiłybyście,
byłybyście zgubiłyzgubiłyby,
byłyby zgubiłyn zgubiłobym,
byłobym zgubiłozgubiłobyś,
byłobyś zgubiłozgubiłoby,
byłoby zgubiłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zgubiony, niezgubiony zgubieni, niezgubieni ż zgubiona, niezgubiona zgubione, niezgubione n zgubione, niezgubione imiesłów przysłówkowy uprzedni zgubiwszy rzeczownik odczasownikowy zgubienie, niezgubienie - (2) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zgubić się czas przyszły prosty zgubię się zgubisz się zgubi się zgubimy się zgubicie się zgubią się czas przeszły m zgubiłem się zgubiłeś się zgubił się zgubiliśmy się zgubiliście się zgubili się ż zgubiłam się zgubiłaś się zgubiła się zgubiłyśmy się zgubiłyście się zgubiły się n zgubiłom się zgubiłoś się zgubiło się tryb rozkazujący niech się zgubię zgub się niech się zgubi zgubmy się zgubcie się niech się zgubią pozostałe formy czas zaprzeszły m zgubiłem się był zgubiłeś się był zgubił się był zgubiliśmy się byli zgubiliście się byli zgubili się byli ż zgubiłam się była zgubiłaś się była zgubiła się była zgubiłyśmy się były zgubiłyście się były zgubiły się były n zgubiłom się było zgubiłoś się było zgubiło się było forma bezosobowa czasu przeszłego zgubiono się tryb przypuszczający m zgubiłbym się,
byłbym się zgubiłzgubiłbyś się,
byłbyś się zgubiłzgubiłby się,
byłby się zgubiłzgubilibyśmy się,
bylibyśmy się zgubilizgubilibyście się,
bylibyście się zgubilizgubiliby się,
byliby się zgubiliż zgubiłabym się,
byłabym się zgubiłazgubiłabyś się,
byłabyś się zgubiłazgubiłaby się,
byłaby się zgubiłazgubiłybyśmy się,
byłybyśmy się zgubiłyzgubiłybyście się,
byłybyście się zgubiłyzgubiłyby się,
byłyby się zgubiłyn zgubiłobym się,
byłobym się zgubiłozgubiłobyś się,
byłobyś się zgubiłozgubiłoby się,
byłoby się zgubiłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zgubiony, niezgubiony zgubieni, niezgubieni ż zgubiona, niezgubiona zgubione, niezgubione n zgubione, niezgubione imiesłów przysłówkowy uprzedni zgubiwszy się rzeczownik odczasownikowy zgubienie się, niezgubienie się - przykłady:
- (1.1) Nadszedł moment rozpoznania w sobie i w innych istotach tej cząstki, którą w chaosie i natłoku zdarzeń zgubiłeś[1].
- (1.4) Król bez nauki zgubi swój lud, / a mądrość władców zbuduje miasto[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.2) zawieruszyć się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. gubić ndk.
- rzecz. zgubca mos, zguba ż, zgubienie n
- przym. zgubny, zgubiony
- związki frazeologiczne:
- gubić się w domysłach • święta Katarzyna klucz zgubiła, święty Jędrzej znalazł, zamknął skrzypki zaraz • gęsi Rzym ocaliły, a złodzieja zgubiły
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lose, mislay; (1.4) ruin, bring to ruin; (2.1) get lost, lose the way, lose oneself; (2.2) go astray
- arabski: (1.1) تاه (2.1) ;ضيع
- czeski: (1.1) ztratit
- krymskotatarski: (1.1) coytmaq
- niemiecki: (1.1) verlieren
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1-2)
- rosyjski: (1.1) потерять
- ukraiński: (1.1) загубити; (2.1) загубитися
- wilamowski: (1.1) fyliyn, fyrliza
- włoski: (1.1) perdere, smarrire; (1.2) seminare; (1.3) perdere; (1.4) rovinare, portare alla perdizione, causare la rovina; (2.1) perdersi, smarrirsi; (2.1) perdersi, smarrirsi
- źródła:
- ↑ Katarzyna Ostrowska, Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Mądrość Syracha 10,3, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Karol Winiarski).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.