zapuszczać (język polski)

wymowa:
IPA: [zaˈpuʃʧ̑aʨ̑], AS: [zapuščać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) fryz. nie obcinać, nie strzyc owłosienia
(1.2) pot. pejor. nie myć, nie czyścić, nie sprzątać
(1.3) wprowadzać coś do wnętrza czegoś
(1.4) pot. zasłaniać rozwijając lub opuszczając coś w dół
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kilka razy zapuszczała długie włosy, ale doszła do wniosku, że jednak lepiej jej w krótkich.
(1.2) Tak zapuścił kantorek, że nie można do niego w ogóle wejść.
(1.3) Krople te należy zapuszczać do oczu trzy razy dziennie.
(1.4) Wieczorem matka zapuszczała zawsze żaluzje, zanim zapaliła światło.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zapuszczać baczki / brodę / wąsy / włosy
(1.2) zapuszczać mieszkanie
(1.3) zapuszczać krople • zapuszczać do nosa / oka / ucha
(1.4) zapuszczać rolety / żaluzje
synonimy:
(1.3) wpuszczać
(1.4) opuszczać
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) zakraplać
(1.4) zasłaniać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zapuszczanie n
czas. zapuścić dk., puszczać ndk.
ims. zapuszczany
związki frazeologiczne:
zapuszczać korzeniezapuszczać żurawia
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) grow
  • nowogrecki: (1.1) αφήνω
  • ukraiński: (1.1) запуска́ти, відро́щувати; (1.2) запуска́ти, зане́дбувати; (1.3) запуска́ти
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.