zapuścić korzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈpuɕʨ̑iʨ̑ kɔˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [zapuśćić kožẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) zżyć się z środowiskiem; przyzwyczaić się do jakiegoś miejsca

odmiana:

(1.1) zob. zapuścić, korzeń (związek rządu)

przykłady:

(1.1) Potem jeździło z nami po całej Polsce, gdy szukali miejsca, w którym mogliby osiąść, zapuścić korzenie^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks związków frazeologicznych w języku polskim

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) put down roots
• białoruski: (1.1) пусціць карэнне, пусціць карані
• duński: (1.1) slå rod
• hiszpański: (1.1) echar raíces
• nowogrecki: (1.1) ριζώνω, ριζοβολώ, ρίχνω ρίζες

źródła: