strzyc (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ostrzyc)

(1.1) skracać włosy, brodę lub sierść
(1.2) obcinać futro zwierząt na wełnę
(1.3) przycinać rośliny, np. trawę, gałęzie

czasownik zwrotny niedokonany strzyc się (dk. ostrzyc się)

(2.1) poddawać się strzyżeniu
(2.2) skracać włosy samemu sobie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Barber na rynku strzyże do wieczora.
(1.2) Juhasi strzygą owce wczesną wiosną.
(2.1) Strzygę się raz na miesiąc u fryzjerki naprzeciwko.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podstrzygać
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) obcinać, ciąć, skracać, podcinać, ścinać, równać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strzyża ż, strzyżenie n, postrzyżyny nmos, strzyżak mzw, strzyżarka ż, strzyżyk m, ostrzyżenie n, strzyże n, postrzyganie n
czas. ostrzyc dk., postrzygać ndk.
przym. strzyżykowy, postrzyżynowy
związki frazeologiczne:
strzyc okiem / oczami • strzyc uchem / uszami
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.