strzyżarka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [sṭʃɨˈʒarka], AS: [sṭšyžarka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zootechn. maszyna do strzyżenia wełny, futer[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik strzyżarka strzyżarki dopełniacz strzyżarki strzyżarek celownik strzyżarce strzyżarkom biernik strzyżarkę strzyżarki narzędnik strzyżarką strzyżarkami miejscownik strzyżarce strzyżarkach wołacz strzyżarko strzyżarki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) strzyżarka do owiec / do kóz
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) maszyna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. strzyża ż, strzyżenie n, wystrzyganie n, wystrzyżenie n
- czas. strzyc ndk., strzygnąć dk., wystrzyc dk., wystrzygać ndk.
- przym. wystrzyżony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trimmer
- źródła:
- ↑
Hasło „strzyżarka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.