równać (język polski)

robotnicy równają (1.1) beton
wymowa:
IPA: [ˈruvnaʨ̑], AS: [ruvnać]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) czynić równym, gładkim[1]
(1.2) wojsk. stawać w prostym szeregu

czasownik zwrotny równać się

(2.1) być takim samym co do wartości, liczby, ilości itp.
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(2.1) W tym kraju średnia liczba narodzin równa się średniej liczbie zgonów.
składnia:
(1.1) równać + B.
(2.1) równać się + C.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prostować, wygładzać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. równik m, równanie n, równość ż, równina, ż
przym. równy, równiusieńki, równiuteńki, równiutki, równiuśki
przysł. równo, równie
czas. wyrównać, wyrównywać, zrównać, zrównywać, porównać, porównywać, przyrównać, przyrównywać, dorównać, dorównywać
związki frazeologiczne:
równać w dół • równać w górę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „równać” w: SJP.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.