zgon (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zɡɔ̃n], AS: [zgõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. śmierć, skonanie
- (1.2) slang. utrata przytomności pod wpływem alkoholu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zgon zgony dopełniacz zgonu zgonów celownik zgonowi zgonom biernik zgon zgony narzędnik zgonem zgonami miejscownik zgonie zgonach wołacz zgonie zgony - przykłady:
- (1.1) Przyczyną zgonu był rozległy zawał serca.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) akt / świadectwo zgonu • stwierdzić zgon • przyczyna zgonu • przedwczesny zgon • zawiadomić o czyimś zgonie • zgon naturalny
- synonimy:
- (1.1) śmierć
- antonimy:
- (1.1) narodziny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dozgonny
- rzecz. zgonik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *sъgonъ
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decease, death
- jidysz: (1.1) מיתה ż (mise)
- kataloński: (1.1) òbit m
- niemiecki: (1.1) Tod m, Ableben n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.